Մարկոսի ավետարանը համարվում է առաջին գրված Ավետարանը: Ո՞վ էր Մարկոս Ավետարանիչը, ինչպե՞ս նա ապրեց և շարադրեց Տիրոջ երկրային կյանքն ու խոսքը:
Մարկոսի ավետարանը մեկնում է Տ. Մարկոս քահանա Մանգասարյանը:
 |
Մարկոսի ավետարան 11. 15-19Եկան Երուսաղեմ և Հիսուս տաճար մտնելով՝ դուրս հանեց այնտեղ գտնվող վաճառողներին ու գնորդներին և լումայափոխների սեղանները ցրեց և աղավնեվաճառների աթոռներրը շուռ տվեց և չէր թողնում, որ տաճարի միջով որևէ մեկը որևէ բան անցկացներ նույնիսկ»:
|
 |
Մարկոսի ավետարան 11. 12-14, 20-26Հաջորդ օրը, մինչ Բեթանիայից դուրս էին գալիս, Հիսուս քաղցած էր: Հեռվից մի տերևալից թզենի տեսնելով եկավ, որ վրան մի բան գտնի և երբ մոտեցավ, ոչինչ չգտավ, այլ միայն տերև, որովհետև տակավին թզի ժամանակը չէր: Հիսուս խոսքը թզենուն ուղղեց ու ասաց` էլ քեզնից ոչ ոք պտուղ չուտի հավիտյան»:
|
 |
Մարկոսի ավետարան 11. 1-11Եվ երբ եկան Երուսաղեմ, Բեթանիա և Բեթփագե, Ձիթենյաց լեռան մոտ, Հիսուս իր աշակերտներից երկուսին ասաց՝ գնացեք դիմացի գյուղը և երբ մտնեք այնտեղ, կգտնեք կապված մի ավանակ, որի վրա ոչ մի մարդ արարած չի նստել, արձակեցեք այն և բերեք ինձ մոտ»:
|
 |
Մարկոսի ավետարան 10. 46-52Եվ եկան Երիքով, և մինչ Նա դուրս էր գալիս Երիքովից իր աշակերտների ու բազում ժողովրդի հետ, Տիմեի որդի կույր Բարտիմեոսը նստել, մուրում էր ճանապարհի եզրին: Երբ լսեց, թե անցնողը Հիսուս Նազովրեցին է, սկսեց աղաղակել ու ասել՝ Դավթի որդի Հիսուս, ողորմիր ինձ»:
|
 |
Մարկոսի ավետարան 10. 35-45Զեբեդեոսի որդիները՝ Հակոբոսն ու Հովհաննեսը, գնացին Հիսուսի մոտ և ասացին՝ Վարդապետ, այն ինչ որ պիտի խնդրենք քեզանից, կամենում ենք, որ անես մեզ համար: Հիսուս ասաց՝ ի՞նչ եք կամենում, որ անեմ ձեզ համար»:
|
 |
Մարկոսի ավետարան 10. 32-34Երուսաղեմ ելնելու ճանապարհի վրա էին, Հիսուս քայլում էր աշակերտներից առաջ և նրանք, որ իր հետևից էին գալիս, զարմացած էին ու վախենում էին»:
|
 |
Մարկոսի ավետարան 10. 28-31Պետրոսը շարունակեց և ասաց Հիսուսին՝ ահավասիկ մենք թողել ենք ամեն բան և եկել ենք քո ետևից»:
|
 |
Մարկոսի ավետարան 10.17-27Նրա առաջ վազելով մի մեծահարուստ ծունկի իջավ և հարցրեց՝ բարի վարդապետ, ի՞նչ պետք է անեմ, որ հավիտենական կյանքը ժառանգեմ»:
|
 |
Մարկոսի ավետարան 10. 13-16Հիսուսի մոտ մանուկներ էին բերում, որպեսզի ձեռքը դներ նրանց վրա, իսկ աշակերտները հանդիմանում էին նրանց, ովքեր բերում էին»:
|
 |
Մարկոսի ավետարան 10. 1-12Հիսուս գալով Հրեաստանի սահմանները՝ Հորդանանի հակառակ կողմը, դարձյալ տեսավ մեծ բազմություն, որ խռնվում էր, և սկսեց ուսուցանել: Փարիսեցիները մոտեցան Քրիստոսին և փորձելու համար հարցրեցին՝ օրինավո՞ր է, որ մարդն արձակի իր կնոջը»:
|
 |
Մարկոսի ավետարան 9. 37-49Վարդապետ, տեսանք մեկին, որ Քո անունով դևեր էր հանում, բայց մեզ հետ չէր շրջում և արգելեցինք նրան»:
|
 |
Մարկոսի ավետարան 9. 29-36Հիսուս աշակերտներին սովորեցնում էր ասելով՝ Մարդու որդին մարդկանց ձեռքն է մատնվելու, նրանք պիտի սպանեն Նրան, բայց սպանությունից երեք օր հետո պիտի հարություն առնի: Բայց նրանք չէին հասկանում այդ խոսքն ու վախենում էին Նրան հարցնել»:
|
