Ջրհորները


Իսահակի տունն ավելի մեծ էր, քան թագավորի պալատը։ Նա ավելի հարուստ էր, որովհետեւ նրան օգնում էր Աստված։ Իսահակի կինը՝ Ռեբեկան, այնքան սիրուն էր, որ նա ստիպված էր մարդկանց ասել, թե իր քույրն է։ Այս գաղտնիքը մի օր բացահայտում է թագավորն ու Իսահակին իր ծառաների հետ վտարում երկրից։ Տեղափոխվելուց հետո նա հանձնարարում է ջրհոր փորել, բայց այս անգան հանդիպում է նոր դիմադրության։

Ռեբեկան


Աբրահամը ծառային ուղարկում է իր ծննդավայր, որպեսզի իր որդու՝ Իսահակի համար հարսնացու գտնի։ Ծառան քաղաքի միակ աղբյուրի մոտ այնքան է սպասում, որ քաղաքի աղջիկներից որեւէ մեկը բացի իրենից, նաեւ ուղտերին ջուր տա։ Այդպես ծառան նպատակ ուներ գտնել քաղաքի ամենաբարի հարսնացուին։ Շուտով աղբյուրին է մոտենում քաղքի ամենասիրուն աղջիկը՝ Ռեբեկան։