Ոզիայի պատմությունը


Դավիթ - Ե՛ս: Հիմա քաղա՛ք եմ էստեղ կառուցելու: Մե՜ծ: Հետո ծառե՛ր եմ տնկելու: Հետո
պարիսպնե՛ր, որ ոչ ոք չհամարձակվի ներս մտնել:
Անի - Լսիր, դու, Ոզիա թագավորի պատմությունը մոռացե՞լ ես...... հը՞, չես լսե՞լ:
Դավիթ - Մի րոպե հիշեմ: Ոզիա, Ոզիաա...
Անի - Լավ, լավ, արի հիշենք:

Հովսեփը Եգիպտոսի կառավարիչ


Դոնա – Հովսեփը Աստծո օգնությամբ բացատրում ա երազը։ Ասում ա, որ յոթ տարի առատ բերք ա լինելու, հետո յոթ տարի ոչինչ չի աճելու։
Մհեր - Կարո՞ղ ա Փարավոնը ջղայնանա Հովսեփի վրա։
Դոնա – Չէ՛ հա, ասում ա՝ դե հենց դո՛ւ էլ կղեկավարես Էդ գործը:

Դավիթ և Գողիաթ


Դոնա - Դավիթը դեն գցեց զենքն էլ, զրահն էլ:
Մհեր -Բա ո՞նց կհաղթի հսկա Գողիաթին:
Դոնա - Աստծո օգնությամբ իր պարսատիկով:
Մհեր - Քարո՞վ, լավ էլի, հա հա հա:
Դոնա -Ըհը, տե՛ս:

Նախանձ եղբայրները


Մհեր - ... ի՞նչ ա պատմում Հովսեփը։
Դոնա - Պատմում ա, թե ինչպես ա ինքը երազում եղբայրների հետ հասկեր հավաքել ու թե ինչպես հանկարծ եղբայրների խրձերը խոնարհվել են նրա առջև։
Մհեր - Ես նրանց ոչինչ էլ չէի պատմի։ Տե'ս, տե'ս, քչփչում են. վատ բան են որոշում անել Հովսեփին ։
Ա. – Խե~ղճ Հովսեփ...

 

Աստծո տասը պատվիրանները


Մհեր - Լսեցի՞ր,ասում ա ես չե մ հիշի բոլորը: Ես էլ չեմ հիշի: Երևի:
Դոնա - Մովսեսն էլ ասում ա, որ կարևորը Աստծուն ու միմյանց սիրելն ա, որ սիրես առանց հիշելու էլ ճիշտ կապրես:

 

Աբրահամ և Իսահակ


ԱՎԵՏԻՍ - Աբրահամի մասին մի պատմություն կա, մի քիչ տխուր ու վախենալու:
ԱՐՓԻ - Վախենալո՞ւ, ես չլսե՞մ:
ԱՎԵՏԻՍ - Չէ~, լսիր, լավ է վերջանում ...

 

Աշխարհի արարումը


ԱՎԵՏԻՍ - Աստված ասաց՝ թող լինի լույս:
ԱՐՓԻ - Ասաց ու եղա՞վ:
ԱՎԵՏԻՍ - Հա:
ԱՐՓԻ - Հետո...

Արտաքսում դրախտից


ԱՐՓԻ - Վա'յ, վա'յ, վայ', մի լսեք էդ սուտանա սատանային:
ԱՎԵՏԻՍ - Վայ, մի' կեր, մի' կերեք:
ԱՐՓԻ, ԱՎԵՏԻՍ - Կերավ, կերան....

 

Աստծո խոստումը


ԱՎԵՏԻՍ - Աստված Աբրահամին խոստացել էր, որ նա շա~տ ժառանգներ կունենա:
ԱՐՓԻ - Ինչքա՞ն, աստղերից շա՞տ:
ԱՎԵՏԻՍ - Չէ~, աստղերի չափ...

 

Հակոբի վերադարձը


ԱՐՓԻ - Բա Հակոբը ինչո՞ւ ա էսքան տխուր, Եսավին ա հիշե՞լ:
ԱՎԵՏԻՍ - Հա, շա~տ ա կարոտել:
ԱՐՓԻ - Տեսնես Եսավը կների՞...

 

Կայեն ու Աբել


ԱՐՓԻ - Էն ո՞վ ա լացում, Եվա՞ն:
ԱՎԵՏԻՍ - Չէ, Կայենը ծնվեց:
ԱՐՓԻ - Որտեղի՞ց:
ԱՎԵՏԻՍ – Որտեղից, որտեղից, Ադամից ու Եվայից:

 

Բաբելոնի աշտարակը


ԱՎԵՏԻՍ - Շինարարներ են, ուզում են էս սարից էլ բարձր աշտարակ սարքեն:
ԱՐՓԻ - Որ ապրե՞ն մեջը:
ԱՎԵՏԻՍ - Չէ~, ուզում են հասնեն երկինք, Աստված տեսնի, զարմանա:
ԱՐՓԻ - Բայց կզարմանա՞...