Ներսիսյան դպրոցի հիմնադրումը


Ներսես Աշտարակեցի Կաթողիկոսի նախաձեռնությամբ 1822-ին Թիֆլիսում սկսվում է նոր դպրոցի շինարարություն, որից երկու տարի անց դպրոցը բացվում է 2 դասարանով և 20 աշակերտով։ Կաթողիկոսը մինչեւ դպրոցի շինարարությունն արդեն հանգամանալից կանոնադրություն էր մշակել ուսման տեւողության, ուսուցիչների պարտականության, աշակերտների վարքի կանոնների մասին։

Հարություն Ալամդարյան․ նոր վերածննդի հիմնադիրը


Հայերի համար Նոր Լուսավորության ու նոր վերածննդի առաջին գործիչներից էր բանաստեղծ, վարդապետ, մանկավարժ Հարություն Ալամդարյանը։ Նա կապող օղակ դարձավ հայոց անհետացող միջնադարի և նոր դարաշրջանի միջև։ Նա ցավալիորեն կարճ ապրեց, սակայն հասցրեց շատ բան անել։ Արժանացավ ժամանակակիցների դրվատանքին ու հարգանքին, ստեղծեց դասագրքեր ու հեղինակային երկեր,  զարգացրեց հայ դպրոցն ու կրթությունը։

Մխիթար Գոշ


Մխիթար Գոշը միջնադարի հայ խոշորագույն դեմքերից մեկն է: Նշանավոր հոգևորականը գրել է օրենսգիրքը, որը սահմանադրության նշանակություն պիտի ունենար վերականգնվող հայկական անկախ պետության համար: Գոշի մահից հետո շուրջ երկու դար հայ մշակույթի, գիտության ու հոգևոր կյանքի մեջ մեծ դերակատարություն ունեին նրա աշակերտները ու հիմնադրած դպոցի սաները:

Արմենակ Խանփերյանց` Սերգեյ Խուդյակով


ԽՍՀՄ նշանավոր մարշալ, ազգությամբ հայ Սերգեյ Խուդյակովի կյանքն ու գործը։

Ֆրիտյոֆ Նանսեն


Նշանավոր գիտնական, բևեռախույզ, հայտնի մարդասեր ու հայասեր Ֆրիտյոֆ Նանսենի կյանքն ու գործը։

Արա Գյուլեր


Պոլսահայ նշանավոր լուսանկարիչ, աշխարհահռչակ ֆոտոթղթակից Արա Գյուլերի կյանքն ու գործը։

Հովհաննես Իսակով


ԽՍՀՄ ողջ պատմության ընթացքում ընդամենը երեք հոգի են արժանացել ծովակալի կոչման։ Երրորդը հենց նա է՝ անծով երկրում ծնված հայը՝ Հովհաննես Իսակովը:

Եվգենի Վախթանգով


Եվգենի Վախթանգովը ռուս և համաշխարհային թատրոնի մեծագույն բեմադրիչներից մեկն է, նշանավոր տեսաբան ու բարեփոխիչ: Հայազգի արվեստագետը թեև կարճ կյանք ապրեց, սակայն կարողացավ անջնջելի հետք թողնել թատրոնի պատմության մեջ: Գրոտեսկի, գունեղ թատերայնության և հոգեբանական հավաստիության համադրումը Վախթանգովի արվեստի ամենամեծ առանձնահատկությունն է:

Կարո Հալաբյան


Խորհրդահայ նշանավոր ճարտարապետ Կարո Հալաբյանը:

Եվգենի Վախթանգով


Եվգենի Վախթանգովը ռուս և համաշխարհային թատրոնի մեծագույն բեմադրիչներից մեկն է, նշանավոր տեսաբան ու բարեփոխիչ: Հայազգի արվեստագետը թեև կարճ կյանք ապրեց, սակայն կարողացավ անջնջելի հետք թողնել թատրոնի պատմության մեջ: Գրոտեսկի, գունեղ թատերայնության և հոգեբանական հավաստիության համադրումը Վախթանգովի արվեստի ամենամեծ առանձնահատկությունն է:

Արուս Ոսկանյան


Արուս Ոսկանյանը հայ թատրոնի բոլոր ժամանակաների պատմության լավագույն դերասանուհիներից է: Առաջին անգամ բեմ է բարձրացել ծծնդավայր Պոլսում, Վահրամ Փափազյանի հետ: Տեղափոխվելով Խորհրդային Հայաստան՝ նա դառնում է նորաբաց ակադեմիական թատրոնի հենասյուներից մեկը, ինչպես ընդունված է ասել մասնագիտական բառապաշարով՝ թատրոնի պրիմադոնան: Նրանով հմայված են եղել ու նրա արվեստը շատ բարձր են գնահատել Եղիշե Չարենցը, Ավետիք Իսահակյանը և շատ այլ մեծանուն արվեստագետներ:

Ժիրայր Ավետիսյան


Ժիրայր Ավետիսյանը հայկական հեռուստատեսության հիմնադիրներից մեկն է, առաջին ռեժիսորը: Տաղանադավոր ռեժիսորը նաև հեռուստատեսային ու գեղարվեստական սիրված ֆիլմերի բեմադրիչ է՝ «Ջրհորի մոտ», «Շթներկ N 4», «Ձորի Միրո»։ Ժիրայր Ավետիսյանն այն եզակի ստեղծագործողներից էր, ում անունով փողոց անվանակոչվեց դեռ նրա կենդանության օրոք: Անվանի բեմադրիչը նաև մանկավարժական երկարամյա գործունեությամբ է զբաղվել: