Մշակութային

Սահմանապահ Բաղանիսը

Տավուշի մարզի Բաղանիս գյուղում համոզված են, որ հայրենիքը սկսվում է սահմանից և իրենցից յուրաքանչյուրը սահմանապահ է: Եվ, չնայած սահմանին տիրող լարվածությանը, բաղանիսցիները հող են մշակում, երեխաներ ունենում, ապրում ամենօրյա հոգսերով: 

Երգ և աղոթք

«Սաղմոսերգու» արական հոգևոր երգչախումբը, բացի հայկական խմբերգերից, կատարում է նաև ռուսական, վրացական հոգոր երգեր, հանդես գալիս դասական գործերի նոր մշակումներով: Երգչախումբը համերգային գործունեությունից բացի, ամեն կիրակի պատարագ է կատարում Աբովյանի Սուրբ Հովհաննես եկեղեցում: 

Պարույր Սևակ. դարը և բանաստեղծը

Գույն և աղոթք. Տիգրան Բարխանաջյան

«Եթե ինքդ խոր հավատ չունես, որ քո պատկերածը Աստածամայրն է, դժվար կլինի համոզել դիտողին»: Գեղանկարիչ Տիգրան Բարխանաջյանի բազմաթիվ սրբանկարներ զարդարում են մեր եկեղեցիները: Տիգրան Բարխանաջյանի վրձնին է պատկանում նաև Սուրբ Նահատակներ սրբանկարը, որը 1915 թվականի Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակի խորհրդանիշը դարձավ 100 տարի անց՝ 2015 թվականին, սրբադասման արարողության ժամանակ: 

Թանգարանային գանձեր. Լեոնիդ Ենգիբարովի զգեստը

Երևանի Ե. Չարենցի անվան գրականության և արվեստի թանգարանի սրահներից մեկում հայ ականավոր ծաղրածու Լեոնիդ Ենգիբարովի կրկեսային զգեստն է: Ենգիբարովն այն կրել է իր հայտնի՝ Մեդալներով համարի ժամանակ: «Չեք պատկերացի, թե ինչպես էր Բրեժնևը ծիծաղում այդ համարը դիտելիս, ծիծաղից նրա մեդալներն էլ էին ընկնում», - հիշում է Երևանի կրկեսի գեղարվեստական ղեկավար, Ենգիբարովի սան Սոս Պետրոսյանը: 

Նոր գրքերի մեկ տարին

Ամփոփվում է 2015 թվականի գրահրատարակչական տարին: Որոնք են տարվա նորությունները, ինչ են նախընտրում դրանց հետ կապված մարդիկ` թարգմանիչները, հեղինակները, գրավաճառները, Երևանի ամենախոշոր գրախանութի տնօրենը` պարզել է մեր նկարահանող խումբը: 

Ամանորի ձայները

Երևանում բնակվող մի խումբ երիտասարդներ Ամանորից առաջ հավաքվում են, Նոր Տարվան նվիրված երգեր սովորում, երգում փողոցներում՝ ուրախություն և ժպիտ պարգևելով մայրաքաղաքի հյուրերին և երևանցիներին:

Անցյալի հետքերով

Անդրանիկ Կանթարջյանին և Դավիթ սարկավագ Սարիբեկյանին կարելի է հանդիպել Հայաստանի ամենահեռավոր ու ծածուկ հնավայրերում: Հնագիտությունն ու ազգագրությունը մասնագիտությամբ մարզիչ-մանկավարժ Անդրանիկ Կանթարջյանի յուրատեսակ նախասիրությունն է, որով նա վարակել է նաև Դավիթ սարկավագին, ում ճանապարհի լավագույն ընկեր է համարում: Ընկերները շատ հնավայրեր ու հնագիտական նյութեր փրկում են գանձագողերից. Անդրանիկն ունի մոտ 300 արժեքավոր իրերից բաղկացած հավաքածու, որ խնամում է երեխայի պես»:

Մովսես Խորենացի

5-րդ դարի 60-ականներ. Վաղարշապատի հարակից գյուղում հյուր է Ամենայն հայոց Գյուտ կաթողիկոսը: Սեղանակիցները գյուղում որպես օտարական ապրող ծերունուն խնդրում են կաթողիկոսի պատվին բաժակաճառ ասել: Ծերունին շարականի ոճով ճառ է ասում: Բոլորը ցնցվում են: Գյուտ կաթողիկոսը մոտենում ու խոնարհվելով համբուրում է իր ուսուցչին, որին երկար տարիներ փնտրում էր: Այդ ծերունին Մովսես Խորենացին էր, հայ գրավոր մշակույթի Ոսկեդարի մեծագույն գործիչը:  
Պատմահոր կյանքի ու գործունեության մասին մանրամասներ է ներկայացնում պատմաբան Պետրոս Հովհաննիսյանը:

Անի Հովակ

Եթե չես սիրում աշխատանքի տանող ամենօրյա ճանապարհը, պետք է փոխել այն»: Մասնագիտությամբ երաժիշտ Անին մի քանի տարի առաջ սկսել է նկարել՝ միանգամից, և դա շնորհ է համարում Աստծո կողմից: Աշխատում է ոչ ավանդական նյութերով, նկարներ ու կոլաժներ ստեղծում առաջին հայացքից անպետք թվացող իրերից: Երաժշտությունից նկարչություն և հակառակը տանող ճանապարհն անխախտ է Անի Հովակի համար, չի պատկերացնում մեկն առանց մյուսի, հասցնում է երգել Սբ. Գրիգոր Լուսավորիչ եկեղեցու երգչախմբում, Հովեր» կամերային երգչախմբում, նվագում Զանգակներ» խմբում: