Օպերային դարբնոց


Երիտասարդական օպերային ծրագրով երգիչները դուրս են գալիս միջազգային ասպարեզ

Ալ. Սպենդիարյանի անվան օպերայի  և բալետի թատրոնում շուրջ ութ տարի գործում է երիտասարդական օպերային ծրագիրը, որի շնորհիվ համաշխարհային երաժշտական օվկիանոս են նավարկել մի շարք տաղանդավոր, նպատակասլաց,  օրեցօր ավելի ու ավելի մեծ բարձունքներ նվաճող երիտասարդ երգիչներ: Ինչի՞ց և ինչպե՞ս սկսվեց երիտասարդական ծրագրի պատմությունը: Ինչո՞վ է Հայաստանում գործող ծրագիրը տարբերվում այլ երկրներում գործող երիտասարդական օպերային ծրագրերից:  Բացի վոկալից ի՞նչ են սովորում ծրագրի շրջանակում: «Արտֆոկուսի» տաղավարում Անահիտ Մարգարյանը զրուցել է Ալ. Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի թատրոնի երիտասարդկան օպերային ծրագրի գեղ. ղեկավար Լևոն Զավադյանի և ծրագրի մենակատար Արփի Սինանյանի հետ:

Ո´վ կին, ահա քո որդին


Հիսուսը խաչի իրադարձության մեջ տեսնում է իր փառքն ու հաղթանակը։ Պատահական չէ, որ մեր եկեղեցին խաչը պատկերում է ոչ թե տառապանքի ու ցավի, այլ կյանքի նշանով՝ ծաղկած խաչի։ Աստվածամայրը կյանքի օրինակ է, թե ինչպես պետք է տանել փորձությունը և ինչպիսի հույս պետք է ունենալ՝ հարության եւ հաղթանակի։ Ինչո՞ւ Քրիստոս Մարիամ Աստվածածնին երբեք չի դիմել Մայր անվամբ. մեկնաբանում է Տ Ռուբեն վարդ. Զարգարյանը։

Արուճում նշել են Սուրբ Մարիամ Աստվածածին եկեղեցու վերաօծման տարեդարձը


Հարյուրամյա դադարից հետո եկեղեցին սկսել է լիարժեք կյանքով ապրել՝մկրտություն, պսակ, պատարագ ու ժամերգություն: Արուճցիների պնդմամբ՝ աղոթատունը փոխել է իրենց կյանքը՝ եկեղեցու շուրջ հավատացյալների մեծ համայնք է ձևավորվել, կրկնապատկվել է կիրակնօրյա դպրոցի սաների թիվը: Եկեղեցու վերաօծման օրը դարձել է ուխտի օր արուճցիների և հարակից գյուղերի բնակիչների համար։

 

Քաղաքական կիսամյակ. մաս 2-րդ


Քաղաքական ներկապնակի ամենագունեղ թեմաները Աննա Սարգսյանը «3-րդ հազարամյակի» տաղավարում քննարկել է բանիմաց մասնագետների հետ, որտեղ հնչած լավագույն մտքերը ներկայացնում ենք մեկ շնչով։

Լռության ձայնը


Մեր կյանքում կատարվող անիրավությունների, անարդարությունների ժամանակ ինչու՞ է Աստված հաճախ լուռ, ինչպե՞ս պետք է հասկանալ այդ լռությունը. մեկնաբանում է Տ Ռուբեն վարդ. Զարգարյանը։

«Լա Բոհեմ» և «Շերբուրգյան Հովանոցներ»


Ներկայացվել է Շարլ Ազնավուրի և Միշել Լեգրանի երաժշտությամբ բալետ

«Բալետ 2021» հիմնադրամի նախաձեռնությամբ մարզահամերգային համալիրում ներկայացվեցին Շարլ Ազնավուրի և Միշել Լեգրանի երաժշտության հիման վրա բեմադրված «Լա Բոհեմ» և «Շերբուրգյան Հովանոցներ» բալետները: Սցենարի հեղինակը և բեմադրող խորեոգրաֆը ժողովրդական արտիստ Ռուդոլֆ Խառատյանն էր: «Բալետ 2021» հիմնադրամի տնօրեն  Լիլիթ Պետրոսյանը «Արտֆոկուս»-ում  պատմել է հիմնադրամի գործունեության և Հայաստանում անկախ ներկայացումներ բեմադրելու և վաճառելու փորձի մասին:

Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում կատարվել է կրթության մշակների օրհնության կարգ


Ուսումնական նոր տարեշրջանին ընդառաջ, Սուրբ Գայանե վանքում, Գարեգին Երկրորդ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի նախագահությամբ կատարվել է կրթության մշակների օրհնության կարգ: Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսն իր հայրապետական օրհնությունն ու գնահատանքն է փոխանցել կրթության ոլորտի երախտավորներին` նշելով, որ առանձնակի խորհուրդ ու նշանակություն ունի կրթության մշակների ներկայությունը հայ ժողովրդի հոգևոր կենտրոնում, որտեղից սկիզբ է առել հայալեզու ուսուցումն ու կրթությունը։

Քաղաքական կիսամյակ. մաս 1-ին


Տարվա առաջին կեսին քաղաքական օրակարգի գլխավոր թեման Հայաստանի և Ադրբեջանի հարաբերությունների կարգավորումն էր և այդ համատեքստում, այսպես կոչված, խաղաղության օրակարգը՝ դրանից բխող հետեւանքներով։
Քաղաքական ներկապնակի ամենագունեղ թեմաները Աննա Սարգսյանը «3-րդ հազարամյակի» տաղավարում քննարկել է բանիմաց մասնագետների հետ, որտեղ հնչած լավագույն մտքերը ներկայացնում ենք մեկ շնչով։   
Այսպիսով՝
Կառավարությունն առաջ քաշեց «Հայոց պատմություն» առարկայի անունը փոխարինել «Հայաստանի պատմությունով»։
Իշխող ուժի առանձին ներկայացուցիչներ տարբեր առիթներով հարցականի տակ դրեցին՝ խնդրականացրեցին, պետության գոյության իմաստը։
Իսթեբլիշմենտի վարած քաղաքականության հետեւանքով կարող է լինել Հայաստանի Հանրապետություն, բայց ոչ հայկական պետություն:
Արցախյան պատերազմն ակնհայտորեն ազդեց հայ հասարակության ազգային վարքագծի վրա և դրա դրսեւորումները շոշափելի են։
Հայաստանի կառավարությունը շարունակեց բավարարել Ադրբեջանի պահանջները՝ առաջ տանելով զիջողական քաղաքականությունը։
Պատերազմից անմիջապես հետո Ադրբեջանը պետական մակարդակով՝ ծրագրված, սկսեց Արցախում ոչնչացնել հայկական հետքը։
Պատերազմից հետո Հասարակությունը կորցրեց հավատն իր ռեսուրսների նկատմամբ, ինչի հետեւանքով պարտության հետեւանքներն ավելի կործանարար են։
Արցախից բռնի տեղահանությունից հետո մեր հայրենակիցները Հայաստանում հայտնվեցին «ծանոթ օտար»-ի կարգավիճակում։
Պատերազմից հետո քաղաքական իշխանության գլխամասային նարատիվն այն է, որ Հայաստանի հետ տեղի ունեցող իրադարձություններն անխուսափելի են։ 

Հավատը վախի մեջ


Աստվածճանաչողությունը հեշտ ճանապարհ չէ։ Դա երկար կյանքի փորձառություն է։ Այն հատկապես իրական վավերական է դառնում, երբ մարդն անցնում է կյանքի ճգնաժամի միջով։ Հենց այդտեղ է շատ հստակ երեւում, հավատում ես Աստծուն, թե՞ ոչ։ Ապավինում ես, թե զգացողություն ունես, որ Աստված քո համար ժամանակ չունի, կամ չկա։ Ինչպե՞ս են ծովն ու փոթորիկը հնազանդվում Հիսուսին. մեկնաբանում է Տ Ռուբեն վարդ. Զարգարյանը։

Լանջանիստ գյուղի Սպիտակ Վանք համալիրում ընթանում են մասշտաբային պեղումներ


Մասյացոտնի թեմի նախաձեռնությամբ՝ Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտի արշավախումբը պեղումներ է իրականացնում Լանջանիստ գյուղի Սպիտակ Վանք համալիրում: Այստեղ կարճատև պեղումներ իրականացվել էին 2021 թվականից, սակայն վանական համալիրի ամրակայման և վերականգնման նպատակով առավել մասշտաբային պեղումներ իրականացնելու անհրաժեշտություն կա: Սպիտակ վանք համալիրը բաղկացած է սուրբ Աստվածածին եկեղեցուց և կից օժանդակ կառույցներից, որոնց ֆունկցիոնալ նշանակությունը պարզ կդառնա պեղումների ավարտին:

Մոշաղբյուրցի բարերարների միջոցներով վերականգնվում է Սուրբ Կարապետ վանական համալիրը


Մոշաղբյուրի Սուրբ Կարապետ վանական համալիրի եկեղեցու, զանգակատան և դամբարանատան ամրակայման և վերականգնման աշխատանքները սկսվել են: Սուրբ Աստվածածին եկեղեցու հատակը կրաքարե շարվածք է ունեցել, որն հիմա հեռացվել է և հիմքերի ամրակայումից հետո նոր հատակ կշարվի: Առաջին հարկի ավանդատան պատուհանների վնասված քարերը փոխարինվել են նոր քարերով: Վերականգնման նախագծում ներառված է նաև ջրամատակարարումը: Ըստ նախնական հաշվարկների՝ աշխատանքները կընթանան մինչև 2025թ. տարեվերջ:

Կույր է նա, ով ատում է եղբորը


Ո՞ր Հիսուսին ենք մենք հետեւում։ Այն Հիսուսին, որ բժշկում էր հիվանդներին, ազատում էր դիվահարվածներին չար ուժերից, հաց էր բազմացնում, ջրերի վրա էր քայլում, թե՞ այն Հիսուսին, որ Երուսաղեմում խաչն էր բարձրանում։ Այս մոտեցման մեջ մեծ տարբերություն կա, որովհետեւ մենք Աստծուց ակնկալում ենք հզոր գործեր, բայց խաչի ճնաապարհից փախչում ենք և փորձում ենք կերտել այլ աստվածներ։ Մինչդեռ յուրաքանչյուրս մեր խաչի ճանապարհը պետք է անցնենք գլուխներս բարձր, պատասխանատվությամբ, այն հավատքն ունենալով, որ Հիսուսը մեզ ուղեկից է, որովհետեւ ինքն անցել է այդ ճանապարհը։ Ի՞նչ դժվարություններ կարող են պատուհասել մեզ հոգևոր և մտավոր կուրության դեպքում. մեկնաբանում է Տ Ռուբեն վարդ. Զարգարյանը։