Դեպի տուն

Դանիել Ղևոնդյան

Դանիել Ղևոնդյանը Հայաստան է տեղափոխվել Պարսկաստանից, ավարտել է Ամերիկյան համալսարանը, աշխատել է տարբեր ոլորտներում: Այսօր հիմնել է «Չրենի» չրարտադրության փոքրիկ գործարանը, բայց ամենամեծ նվաճումը համարում է հայրենիքում լիիրավ անդամ զգալու զգացողությունը և նոր Հայաստանում ապրելն ու արարելը: 

Նարեկ Ղազարյան

Նարեկ Ղազարյանը Սան Ֆրանցիսկոյից տարիներ առաջ տեղափոխվել է Հայաստան և աշխատում է «Դասավանդիր Հայաստան» հիմնադրամում: Հայաստան տեղափոխվելու իր քայլը համարում է երբևէ արած իր ամենաճիշտ քայլը: Նարեկը հստակ նպատակ ունի, որի շուրջ էլ կիսել է մտքերը մեր տեսախցիկի առջև: 

Վիգեն Հովսեփյան

Վիգենը 2001 թ.-ին ընտանիքի հետ տեղափոխվել է Իսպանիա, այնտեղ ավարտել է դպրոցը ու սկսել զբաղվել երաժշտությամբ: Նվագել է «Բարսելոնա էթնիք» խմբում: Հետո ծանոթացել է ապագա կնոջ հետ և վերադարձել Հայաստան: «Այսօր Երևանը շատ է փոխվել, հույս ունեմ, որ շուտով կկառուցենք այնպիսի Հայաստան, որ բոլորին դուխով կանչենք հայրենիք»:  

Արթուր Գույումջյան, Րաֆֆի Գույումջյան

Սիրիայից Հայստան տեղափոխված Գույումջյանների ընտանիքը ստիպված էր հայաստանյան կյանքը սկսել զրոյից: Այսօր նրանք Հայաստանը համարում են միակ տեղը, որտեղ կարելի է լիարժեք ապրել: Ուրախ են, որ այսօրվա Հայստանի մաս են կազմում և ոչ ոք երբևէ չի կարող նրանց դուրս հանել իրենց տնից: 

Նարե Բեջանյան

Լեռնագնացությամբ զբաղվող Նարե Բեջանյանը Դոնի Ռոստովից վերադարձել է Հայաստան: Խոստովանում է, որ Հայաստանում ապրելը հեշտ չէ, հաճախ անկումային պահեր է ունենում: Երբ ետ գնալու համար ճամպրուկն է հավաքում, օգնության են գալիս լեռները...  

Արմեն Խաչատրյան, Արփի Կոջայան

Գրեյս Բարդակչյան

«Այն, ինչ այսօր ունեմ ՝ ընտանիք, մասնագիրություն, ընկերներ, այստեղ եմ ձեռք բերել, չեմ պատրաստվում այլ տեղ գնալ»: Գրեյսը ընտանիքով Հայաստան է տեղափոխվել ԱՄՆ-ից, դեռ 1990-ականներին: Մասնագիտությամբ երաժիշտ է, այստեղ մասնագիտացել է անգլերեն-հայերեն համաժամանակյա թարգմանության մեջ:

Րոֆֆի Պետրոսյան

Րոֆֆի Պետրոսյանը կես հայ է, կես ամերիկացի: Կիսատ լինելու զգացողությունը մշտապես նրա հետ է եղել: 31 տարեկանում որոշում է գալ Հայաստան և հասկանալ՝ ինչ է նշանակում լինել հայ: Արդեն 4 տարի է Հայաստանում է, ճամփորդել է հյուսիսից հարավ, արևմուտքից արևելք ու բացահայտել իր պատմությունը, որը ցանկանում է փոխանցել իր երեխաներին: 

Նունե Մալաքյան, Արտեմ Թադևոսյան

Նունեն և Արտեմը երկար տարիներ Մոսկվայում ապրելուց հետո որոշում են վերադառնալ Հայաստան: Կարճ ժամանակ է պահանջվում հայկական իրականության մեջ ներգրավվելու համար: Հայաստանում Նունեն թողնում է ակնաբույժի իր մասնագիտությունը և սկսում զբաղվել ակնապակու արվեստով, Արտեմը՝ չրի արտադրությամբ: «Մեզ համար կարևոր է մասնակցել երկրի կառուցմանը, որտեղ մեր երեխաներն են ապրելու, մենք դրա՛ համար ենք եկել Հայաստան»,-ասում են ամուսինները: 

Մինեհ Մինասյան

Մինեհ Մինասյանը Հայաստան է եկել Պարսկաստանից: Հայրենադարձ իրեն չի համարում, որովհետև, ինչպես ինքն է ասում, բոլոր կարևոր որոշումները կայացրել է Հայաստանում. կրթութուն է ստացել այստեղ, ընտանիք կազմել, երեխաներ ունեցել: Վստահ է, որ Հայաստանում առկա բոլոր թերությունները խնդիրներ են, որոնք պարզապես պետք է հաղթահարել: